Arşı Kürş-ü Kalem Almadan Düzler Sözleri
Gani Pekşen’in Sesinden Aşık Turabi’ye ait nefes “Arş-u kürşü kalem almadan düzler”
Arş-u kürşü kalem almadan düzler Âb-ı rahmet demdiğini gördün mü Otuz altı yılda bir kuzu kuzlar O kuzunun emdiğini gördün mü Ali yar Ali yar hodam Ali yar Ali yar Ali yar hodam Ali yar Alem bilir benim gönlümde sen var Alem bilir benim gönlümde sen var O bahçanın kaç gülü var dikensiz Tellalı var gevher gevher satar dükkânsız Ya o kimdir bu cihanda mekânız Bu devranın döndüğünü gördün mü Ali yar Ali yar hodam Ali yar Ali yar Ali yar hodam Ali yar Alem bilir benim gönlümde sen var Alem bilir benim gönlümde sen var Yedi kapısı var yedi bucağı O yedi kapının kaştır göceği Yedi bacası var on dört ocağı Ataşının yandığını gördün mü Ali yar Ali yar hodam Ali yar Ali yar Ali yar hodam Ali yar Alem bilir benim gönlümde sen var Alem bilir benim gönlümde sen var Atam olun cağız ben verdim adın Anamın kız iken Vallah çok emdim sütün Yüz dördün hangisi bu ilm-ü ledün Gökten yere indiğini gördün mü Ali yar Ali yar hodam Ali yar Ali yar Ali yar hodam Ali yar Alem bilir benim benim gönlümde sen var Alem bilir benim benim gönlümde sen var Anda bir hayvan var şeylerden yemez Turâbi sırrını kimseye demez Bu canlı camide (yahu) kim kıldı namaz Selâ verip döndüğünü gördün mü Ali yar Ali yar hodam Ali yar Ali yar Ali yar hodam Ali yar Alem bilir benim benim gönlümde sen var Alem bilir benim benim gönlümde sen var
