İnsan hayatı boyunca ibadeti esnasında Allah ile arasında hiç bir şey olmamalıdır, yani kul Allaha ibadet halindeyken gönlünde Allah’dan başka hiçbir şey bulundurmamalıdır. Eğer bir insan, ibadet ederken, ikiliği ortadan kaldırıp, birliği sağlayabilirse, “vahdet-i vücut” mertebesine erişir ve böylece kendi özüne dönmüş olur ki, bu insanın Hakk ile Hakk olması demektir.